Dzięki tej jakże mocnej, intensywnej i bezwarunkowej miłości Józef jest w najwyższym stopniu sługą Jezusa i Maryi, sługą cichym i wiernym, sługą ubogim. W porządku doczesnym jest autorytetem dla Maryi i Jezusa. Pełni swoje zadanie łagodnie, wiernie i w ubóstwie, pozostając w dogłębnej uległości wobec autorytetu Ojca (zawsze szuka przede wszystkim tego, co się podoba Ojcu); pełni je w całkowitej czystości serca, dając samego siebie, ofiarowując wszystkie swoje siły, całą swoją energię, nie szukając żadnej osobistej przyjemności, bez cienia egoizmu ani indywidualnych preferencji.
W swoim autorytecie pozostaje prawdziwie ubogi, gdyż wie, że przez niego działa Ojciec; stara się być Jego narzędziem, zważając bardziej na wolę Ojca niż na dokonywane dzieło.
Józef w swoim doczesnym autorytecie jest narzędziem Ojca, służąc Maryi i Jezusowi. Jego autorytet nie jest związany z urzędem kapłańskim. Józef reprezentuje autorytet Ojca jako Jego narzędzie. Autorytet kapłana to autorytet Ojca w umiłowanym Synu. Maryja natomiast ma jedynie autorytet moralny jako matka; autorytet, który przemieniony przez miłość miłosierną i roztropność wlaną jest faktycznym udziałem w kapłaństwie Chrystusa i w macierzyńskim autorytecie Ducha Świętego (ponieważ dzięki chrześcijańskiej łasce Maryja uczestniczy w kapłaństwie Chrystusa i może być głęboko włączona w dzieło Ducha Świętego).
W: Marie-Dominique Philippe OP, Tajemnica św. Józefa, Warszawa 2011.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz